ေလာကၾကီးမ်က္ကန္းျဖစ္ေနျပီ။
ခလႈပ္တိုက္လဲေတာ့ ပါလာတဲ့ သပိတ္ ယပ္ ေတာင္ေဝွး ေရပံုေတြ ဟိုတစ္ခုသည္တခုျပန္႔ၾကဲ
ကုန္တယ္ ၊ျဖဳတ္ခ်ည္ရုတ္ခ်ည္ျပန္သိမ္း၊ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားနဲ႔ေပါ့ အဲကေန တရားထိုင္
မဲေနရာေရာက္ေတာ့ တရားအစရွာမရေတာ့ဘူး ဒါနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီးတခုေကာက္
တာ“ ဥဒကဗက” ျဖစ္သြားတယ္ အမွန္က ဒယဗၺယျဖစ္ပ်က္ကို ဥဒကဗကလုပ္လိုက္ေတာ့
“ေရဗ်ိဳင္း”ျဖစ္သြားတာေပါ့ ၊တဝါတြင္းလံုး ေရဗ်ိဳင္း ေရဗ်ိဳင္းနဲ႔ တရားမွတ္လိုက္တာ ဝါသာက်ြတ္
သြားတယ္ ဘာမွရမလာဘူး ။
ဒါေၾကာင္း ဥဒကဗကမျဖစ္ေစနဲ႔ ဒယဗၺယ လုပ္ပါ ၊ရုပ္နာမ္တို႔ျဖစ္ပ်က္ကိုရွဴ႕ပါ
တာကိုမျမင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္တာကိုဘဲ ျမင္လာလိမယ္ မာတဲရုပ္လည္း ပ်က္ တင္းတဲ့ရုပ္လည္း
ပ်က္ ထံုတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ ပူတဲ့ရုပ္လည္းပ်ိက္ ေအးတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ တြန္းတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္
လႈပ္တဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ အကုန္အပ်က္ေတြခ်ည္းေတြ႔လာလိမယ္ ၊ဒီ ဒယဗၺယဥာဏ္ႏွင့္ရွဴ႕ယင္း
ရွဴ႕ယင္းအပ်က္ေတြကိုဘဲေတြ႔ေတြ႔ေ
ေတြနဲ႔စြဲျပီး ။
သကၠာယ၏ေက်းက်ြန္ျဖစ္ေနရတာကိုျ
ေၾကာက္ေလျဖစ္လာတယ္ ၊ဒါကို ဘယဥာဏ္ လို႔မွတ္ပါ ၊ဘယဥာဏ္ႏွင့္ ရွဴ႕တိုင္းရွဴ႕တိုင္း
ေကာင္းတယ္ အစိုးရတယ္ ပိုင္တယ္ဆိုတာတခုမွမေတြ႔ဘူး ေခြးေသေကာင္းပုတ္ကိုေပြ႔ထား
ရတဲ့လူလိုၾကာေလ စြန္႔ပစ္ခ်င္လာေလ မနစ္ျခိုက္လာေလ အရာရာကို ငါဟုပိုင္စိုးထားတဲ့အတၱ
ရဲ့ နယ္နိမိတ္အတြင္းေနရမွာကို ျငီးေငြ႔လာတယ္ ၊ထြက္ေျပးခ်င္ေပါက္လာတယ္ အဟုတ္ထင္ခဲ့
သမွ် သဲပံုေရက်ထင္လာတယ္ ဒါကို“အာဒီနဝဥာဏ္”လို႔မွတ္ပါ ။
ေလွာင္အိမ္ထဲ အခ်ုဳပ္္ေႏွာင္ခံေနရတဲ့ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္သည္ ၊အခ်ိန္ႏွင့္အမွ်ထြက္
ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္စကိုရွာေဖြေနသကဲ
တျခားသတၱဝါအားလံုးတို႔ကိုလည္း သူ၏ရန္သူေတြဘဲဲလို႔ တြက္ဆ ရႈ႕ျမင္ေနသကဲသို႔ ထို
အာဒီနဝဥာဏ္ႏွင့္ မွတ္ရႈ႕ေနသူမွာလည္း မိမိတို႔က်င္လည္ေနရတဲ့(၃၁)ဘံုကိ
လိုျမင္လာတယ္ ရူပ သဒၵ ဂႏၳ ရသ ေဖာတဗၺစေသာ အာရံုမ်ားကို ရန္သူလို အဆိပ္္သီး အဆိပ္
ရည္လိုျမင္လာတယ္ ဒီေနရာကအျမန္ဆံုးေျပးထြက္ခ်င္တဲ
ေတာ့တယ္ ။
တခုဘဝမွာ ဘုရားေလာင္းသည္ ငုငွက္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊တေန႔ေသာခါ ဘုရားေလာင္းငုငွက္
ႏွင့္အတူ တျခားေသာ ငွက္ေတြပါ ပိုက္ကြန္မိျပီး မုဆိုးလက္ထဲပါသြားပါတယ္ ထိုငွက္မ်ားစြာတို႔
ကိုအစာေရစာေကာင္းေကာင္းေက်ြးျပီ
ေတြကို ေလွာင္အိမ္ထဲကေနထုတ္ထုတ္ေရာင္း
အစာမစာပါဘူး ၊မုဆိုးကဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့အစာေ
မ်ားကိုလည္း မစားၾကဖို႔တရားေဟာပါတယ္ ။
ေသာေသာ္ တျခားငွက္ေတြကမစားဘဲမေနၾကဘူး ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့အစားစာေတြစားေန
ရတာ စားမွာဘဲ စားမွာဘဲေပါ့ ၊မ်ားမ်ားစားေတာ့ ဝလို႔ လွလို႔ အသားေတြတိုး ဝယ္သူေတြက
လွတဲ့ေကာင္ကိုမွေရြးဝယ္ အျမန္ ေဖာက္သည္လက္ထဲေရာက္ အျမန္ေသေပါ့ ၊ဒါကို ဘုရား
ေလာင္းငွက္ကသိတယ္ ၊လံုးဝမစားဘူး ဒီေနရာကဘယ္လိုလုပ္ရင္လြတ္မလဲ ဒါကိုပဲသူၾကံေန
တယ္ ၊ထြက္ေပါက္ကို အျမဲရွာေနတယ္ ၊ျငီးေငြ႔ေနတယ္ ထိတ္လန္႔ေနတယ္ ၊ဒီလိုနဲ့ ဝတဲ့ လွတဲ့
ငွက္ေတြအကုန္ ကုန္သြားတယ္ ။
ဘုရားေလာင္းငွက္ေလးသာက်န္ခဲ့တယ္ ၊သူကအစာမစားေတာ့ ပိန္ခ်ဳန္းျပီး အနာရေနတဲ့ငွက္
လိုျဖစ္ေနတယ္ ဝယ္မဲ့လူမရွိဘူး ၊ဒါကို မုဆိုးကျမင္ေတာ့ ဟာမျဖစ္ဘူး ဒီေကာင္းေရာဂါရွိေန
တယ္ဆိုျပီး ေလွာင္အိမ္ကေန ဆြဲထုတ္ပစ္တယ္ သြားခ်င္ရာသြာ ေသခ်င္တဲ့ေနရာေသေပါ့ ၊
ဒီေတာ့မွ ဘုရားေလာင္း ငွက္ အျပီးပိုင္ လြတ္ေျမာက္လာပါေတာ့တယ္ “မုစၦီတုကမွ်တာဥာဏ္”
ေပါ့ ။မိမိတို႔လည္း ေသမင္းမုဆိုးရဲ့ (၃၁)ဘံုေလွာင္အိမ္ၾကီးထဲ အေလွာင္ခံေနရတယ္လို႔မွတ္ၾက
ပါ ။ျပီးေတာ့မွ ဘုရားေလာင္းငွက္က“အႏၱိဘူေတာအယံေ
ေနျပီ ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရင္ခြင္-----၂၀--
ခလႈပ္တိုက္လဲေတာ့ ပါလာတဲ့ သပိတ္ ယပ္ ေတာင္ေဝွး ေရပံုေတြ ဟိုတစ္ခုသည္တခုျပန္႔ၾကဲ
ကုန္တယ္ ၊ျဖဳတ္ခ်ည္ရုတ္ခ်ည္ျပန္သိမ္း၊ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားနဲ႔ေပါ့ အဲကေန တရားထိုင္
မဲေနရာေရာက္ေတာ့ တရားအစရွာမရေတာ့ဘူး ဒါနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီးတခုေကာက္
တာ“ ဥဒကဗက” ျဖစ္သြားတယ္ အမွန္က ဒယဗၺယျဖစ္ပ်က္ကို ဥဒကဗကလုပ္လိုက္ေတာ့
“ေရဗ်ိဳင္း”ျဖစ္သြားတာေပါ့ ၊တဝါတြင္းလံုး ေရဗ်ိဳင္း ေရဗ်ိဳင္းနဲ႔ တရားမွတ္လိုက္တာ ဝါသာက်ြတ္
သြားတယ္ ဘာမွရမလာဘူး ။
ဒါေၾကာင္း ဥဒကဗကမျဖစ္ေစနဲ႔ ဒယဗၺယ လုပ္ပါ ၊ရုပ္နာမ္တို႔ျဖစ္ပ်က္ကိုရွဴ႕ပါ
တာကိုမျမင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္တာကိုဘဲ ျမင္လာလိမယ္ မာတဲရုပ္လည္း ပ်က္ တင္းတဲ့ရုပ္လည္း
ပ်က္ ထံုတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ ပူတဲ့ရုပ္လည္းပ်ိက္ ေအးတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ တြန္းတဲ့ရုပ္လည္းပ်က္
လႈပ္တဲ့ရုပ္လည္းပ်က္ အကုန္အပ်က္ေတြခ်ည္းေတြ႔လာလိမယ္ ၊ဒီ ဒယဗၺယဥာဏ္ႏွင့္ရွဴ႕ယင္း
ရွဴ႕ယင္းအပ်က္ေတြကိုဘဲေတြ႔ေတြ႔ေ
ေတြနဲ႔စြဲျပီး ။
သကၠာယ၏ေက်းက်ြန္ျဖစ္ေနရတာကိုျ
ေၾကာက္ေလျဖစ္လာတယ္ ၊ဒါကို ဘယဥာဏ္ လို႔မွတ္ပါ ၊ဘယဥာဏ္ႏွင့္ ရွဴ႕တိုင္းရွဴ႕တိုင္း
ေကာင္းတယ္ အစိုးရတယ္ ပိုင္တယ္ဆိုတာတခုမွမေတြ႔ဘူး ေခြးေသေကာင္းပုတ္ကိုေပြ႔ထား
ရတဲ့လူလိုၾကာေလ စြန္႔ပစ္ခ်င္လာေလ မနစ္ျခိုက္လာေလ အရာရာကို ငါဟုပိုင္စိုးထားတဲ့အတၱ
ရဲ့ နယ္နိမိတ္အတြင္းေနရမွာကို ျငီးေငြ႔လာတယ္ ၊ထြက္ေျပးခ်င္ေပါက္လာတယ္ အဟုတ္ထင္ခဲ့
သမွ် သဲပံုေရက်ထင္လာတယ္ ဒါကို“အာဒီနဝဥာဏ္”လို႔မွတ္ပါ ။
ေလွာင္အိမ္ထဲ အခ်ုဳပ္္ေႏွာင္ခံေနရတဲ့ ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္သည္ ၊အခ်ိန္ႏွင့္အမွ်ထြက္
ေျမာက္ရာ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္စကိုရွာေဖြေနသကဲ
တျခားသတၱဝါအားလံုးတို႔ကိုလည္း သူ၏ရန္သူေတြဘဲဲလို႔ တြက္ဆ ရႈ႕ျမင္ေနသကဲသို႔ ထို
အာဒီနဝဥာဏ္ႏွင့္ မွတ္ရႈ႕ေနသူမွာလည္း မိမိတို႔က်င္လည္ေနရတဲ့(၃၁)ဘံုကိ
လိုျမင္လာတယ္ ရူပ သဒၵ ဂႏၳ ရသ ေဖာတဗၺစေသာ အာရံုမ်ားကို ရန္သူလို အဆိပ္္သီး အဆိပ္
ရည္လိုျမင္လာတယ္ ဒီေနရာကအျမန္ဆံုးေျပးထြက္ခ်င္တဲ
ေတာ့တယ္ ။
တခုဘဝမွာ ဘုရားေလာင္းသည္ ငုငွက္ေလးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊တေန႔ေသာခါ ဘုရားေလာင္းငုငွက္
ႏွင့္အတူ တျခားေသာ ငွက္ေတြပါ ပိုက္ကြန္မိျပီး မုဆိုးလက္ထဲပါသြားပါတယ္ ထိုငွက္မ်ားစြာတို႔
ကိုအစာေရစာေကာင္းေကာင္းေက်ြးျပီ
ေတြကို ေလွာင္အိမ္ထဲကေနထုတ္ထုတ္ေရာင္း
အစာမစာပါဘူး ၊မုဆိုးကဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့အစာေ
မ်ားကိုလည္း မစားၾကဖို႔တရားေဟာပါတယ္ ။
ေသာေသာ္ တျခားငွက္ေတြကမစားဘဲမေနၾကဘူး ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့အစားစာေတြစားေန
ရတာ စားမွာဘဲ စားမွာဘဲေပါ့ ၊မ်ားမ်ားစားေတာ့ ဝလို႔ လွလို႔ အသားေတြတိုး ဝယ္သူေတြက
လွတဲ့ေကာင္ကိုမွေရြးဝယ္ အျမန္ ေဖာက္သည္လက္ထဲေရာက္ အျမန္ေသေပါ့ ၊ဒါကို ဘုရား
ေလာင္းငွက္ကသိတယ္ ၊လံုးဝမစားဘူး ဒီေနရာကဘယ္လိုလုပ္ရင္လြတ္မလဲ ဒါကိုပဲသူၾကံေန
တယ္ ၊ထြက္ေပါက္ကို အျမဲရွာေနတယ္ ၊ျငီးေငြ႔ေနတယ္ ထိတ္လန္႔ေနတယ္ ၊ဒီလိုနဲ့ ဝတဲ့ လွတဲ့
ငွက္ေတြအကုန္ ကုန္သြားတယ္ ။
ဘုရားေလာင္းငွက္ေလးသာက်န္ခဲ့တယ္ ၊သူကအစာမစားေတာ့ ပိန္ခ်ဳန္းျပီး အနာရေနတဲ့ငွက္
လိုျဖစ္ေနတယ္ ဝယ္မဲ့လူမရွိဘူး ၊ဒါကို မုဆိုးကျမင္ေတာ့ ဟာမျဖစ္ဘူး ဒီေကာင္းေရာဂါရွိေန
တယ္ဆိုျပီး ေလွာင္အိမ္ကေန ဆြဲထုတ္ပစ္တယ္ သြားခ်င္ရာသြာ ေသခ်င္တဲ့ေနရာေသေပါ့ ၊
ဒီေတာ့မွ ဘုရားေလာင္း ငွက္ အျပီးပိုင္ လြတ္ေျမာက္လာပါေတာ့တယ္ “မုစၦီတုကမွ်တာဥာဏ္”
ေပါ့ ။မိမိတို႔လည္း ေသမင္းမုဆိုးရဲ့ (၃၁)ဘံုေလွာင္အိမ္ၾကီးထဲ အေလွာင္ခံေနရတယ္လို႔မွတ္ၾက
ပါ ။ျပီးေတာ့မွ ဘုရားေလာင္းငွက္က“အႏၱိဘူေတာအယံေ
No comments:
Post a Comment